Termin „bajka” jest eksploatowany szczególnie przez rodziców dorastających dzieci. Bajki się słucha, czyta i recytuje, ale w codziennym użyciu języka także i ogląda.
Używając słowa „bajka” większość z zabieganych dorosłych z pewnością nie zastanawia się specjalnie nad tym, do czego w istocie ono nawiązuje – warto to jednak wiedzieć, szczególnie w sytuacji, gdy książki leżą w kręgu naszych zainteresowań. „Bajka” to przede wszystkim gatunek literacki. Czym charakteryzuje się bajka i w dorobku których autorów bez problemu ją odnajdziemy?
Bajka – bawi i uczy
Jak zostało wspomniane, „bajka” to gatunek literacki, a więc rodzaj formy, w którą pisarz „ubiera” swoje dzieło. By zaliczyć dany utwór do konkretnego gatunku, musi on spełniać pewne wymogi. Cechy charakterystyczne dla bajki to stosunkowo niewielka objętość tekstu oraz morał. Spełnienie drugiego z warunków wydaje się w przypadku bajki kluczowe. Bajka powinna nie tylko bawić, ale i uczyć – zawierać moralizatorską puentę, na przykład: „kłamstwo ma krótkie nogi” lub „lepiej spieszyć się powoli”. Ponadto bajki często występują w formie wierszowanej, nierzadko wybrzmiewają w humorystyczne akcenty.
Czytając bajki, czytelnik styka się nie tylko z ludzkimi bohaterami, ale i biegle władającymi językiem zwierzętami czy przedmiotami.
Znani i lubiani bajkopisarze
Wśród najpopularniejszych polskich bajkopisarzy wyróżniamy Ignacego Krasickiego, Mikołaja Reja czy Antoniego Goreckiego. Znakomitymi bajkopisarzami z zagranicy byli ponadto duński autor Hans Christian Andersen, pochodzący z Frygii Ezop czy rodzeństwo Grimm, bracia Jacob i Wilhelm. Wszystkim wymienionym autorom udało się skraść setki tysięcy serc (nie tylko młodzieńczych!) z całego świata, co udowadnia, że bajka i jej przekaz nie znają granic wieku.
Jest coś magicznego w bajce, niewiele pamiętam z dzieciństwa, ale bajki zachowują się w pamięci